'Mam Halil', çajtorja 70-vjeçare në qytetin Erbil të Irakut

Irak- "Unë nuk doja që kjo çajtore të zhdukej sepse babai im i shërbeu këtij qyteti dhe çajtores për vite të tëra. Nuk doja që kjo histori dhe kulturë të zhdukej. Nuk doja që të humbiste asnjë kulturë dhe simbol i Erbilit", tha Muhammedi.

Çajtorja 70-vjeçare "Mam Halil" në çarshinë historike Kayseri në qytetin e Erbilit në Irak, mban gjallë kulturën e çajit të qytetit me dekorimin e tij unik dhe mysafirët vendas dhe të huaj.

Çarshia Kayseri, përballë kështjellës historike të Erbilit në qendër të qytetit, përmban qindra dyqane ku mund të gjenden shumë produkte si ar, erëza, pëlhura dhe suvenire.

Edhe nëse humbisni duke ecur nëpër rrugët gjarpëruese të Çarshisë Kayseri, çdo tregtar mund t'ju tregojë lehtësisht vendndodhjen e Mam Halil-it, fama e të cilës e kalon Erbilin.

Një shërbim çaji i pafund

Shtëpia e Çajit, "Mam Halil", e cila përbëhet nga një dyqan i vogël në cep të një rruge të ngushtë, ju mirëpret me fotografi të varura në muret e saj të jashtme dhe të ftuar të rinj e të vjetër duke pirë çaj para derës, shkruan Anadolu Agency.

Kur hyni nga dera, të tërheqin vëmendjen këngët nostalgjike që luhen në sfond dhe një shërbim çaji i pafund në dy dhoma të vogla ku mund të futen vetëm 30-40 persona.

Fotot e realizuara nga Mam Halili, themeluesi i shtëpisë së çajit, me të ftuarit e tij ndër vite, zbukurojnë të gjitha muret, përfshirë edhe tavanin.

Foto arkivore që mund të quhen kujtesa i Irakut

Vendi ku tregtarët dhe blerësit ndalojnë për çaj pas darkës është gjithashtu një nga vendet e para të vizituara nga shumë turistë vendas dhe të huaj në qytet.

Duhet të ulesh krah për krah me të ftuarit e tjerë për shkak të vështirësisë për të gjetur vend në "Mam Halil".

Nuk mund t'i hiqni sytë nga fotografitë arkivore të çajtores, qytetit dhe kujtimit të Irakut, teksa pini çajin tuaj që vjen me shumë sheqer.

“Nuk doja që të humbiste asnjë kulturë dhe simbol i Erbilit”

Pas vdekjes së tij, djali i tij Muhammed Halil Salih ka mirëmbajtur çajtoren të cilën Mam Halil e themeloi në vitin 1952.

Duke rrëfyer për Anadolu Agency (AA) historinë e shtëpisë së çajit, që mban emrin e Mam Halilit, Muhammedi tha se babai i tij filloi të punonte këtu kur ishte 13-vjeç.

Duke thënë se babai i tij vazhdoi t'u shërbente çaj mysafirëve të tij deri në vdekje, pavarësisht moshës së shtyrë, Muhammed tha se kishte ardhur nga jashtë për hir të kësaj çajtoreje në vitin 2015.

Muhammedi tha: "Unë nuk doja që kjo çajtore të zhdukej sepse babai im i shërbeu këtij qyteti dhe çajtores për vite të tëra. Nuk doja që kjo histori dhe kulturë të zhdukej. Nuk doja që të humbiste asnjë kulturë dhe simbol i Erbilit".

"Shumë njerëz vinin dhe bënin foto me babanë tim"

Muhammedi tha se e do punën që mori nga Mam Halil dhe se këtë biznes do ta vazhdojë si djali i vetëm i babait të tij dhe pastaj do ta vazhdojë edhe djali i tij.

Kur e pyetëm se përse tërhoqi kaq shumë vëmendje çajtorja, Muhammedi tha: "Çajtorja Mam Halil është simbol i Erbilit. Është një histori e Erbilit. Banorët e Erbilit e shijojnë këtë vend dhe janë krenarë për të".

Ai theksoi se të huajt që erdhën në çajtore ishin të befasuar nga dekorimi.

"Babai im e donte fotografinë dhe pikturën. Shumë njerëz vinin për të bërë fotografi me babain tim dhe babai im i varte fotot. Njerëzit habiteshin kur vinin sepse babai im punonte edhe pse ishte 76-vjeç. Shumë njerëz donin të dinin kush është Mam Halili”, tha Muhammedi.

Midis vizitorëve të saj ka politikanë dhe diplomatë

Muhammedi tha se ndonjëherë i mban në pritje ata që vijnë në çajtore sepse nuk ka vend të zbrazët dhe për këtë arsye turpërohet.

Sipas tij, përveç shumë turistëve vendas dhe të huaj, çajtoren e vizitojnë shpesh edhe ambasadorë, konsuj, burokratë dhe politikanë, shkruan Anadolu Agency.

Duke treguar se ata përgatisin çajin duke ndjekur rrugën e Mam Halilit, Muhammedi tha se për këtë arsye, shija e çajit të tyre ishte e ndryshme nga ajo e çajtoreve të tjera.