Arkitektura ka ekzistuar që nga njohja e qytetërimit. Ashtu si moda, arkitektura e sotme nuk do të ishte ajo që është në qoftë se nuk do kishim marrë frymëzim nga e kaluara arkitektonike.

Epoka e gurit u ndikua nga egjiptianët, egjiptianët ndikuan grekët, grekët ndikuan romakët, dhe romakët ndikuan elementët e përjetshëm të arkitekturës së sotme.

Më poshtë është një listë e periudhave arkitektonike që janë themelet e strukturave arkitektonike të sotme.

10- Epoka Neolitike

9500 p.e.s

Kjo epokë njihet ndryshe si Epoka e Gurit të Ri, lindi në Lindjen e Mesme dhe ishte një periudhë e përparimit të teknologjisë së njeriut. Qeramika e parë u prezantua në këtë periudhë, dhe ndihmoi në zhvillimin e mjeteve për ndërtim, të gjuetisë dhe gatim.

Popujt neolitikë në Levant, Anatolia, Siri, Mesopotamia veriore dhe Azinë Qendrore ishin ndërtuesit më të mëdha, duke përdorur baltë e tulla për të ndërtuar shtëpitë dhe fshatrat.

Shtëpitë ishin suvatuar dhe pikturuar me figura të njerëzve dhe kafshëve. Kjo periudhë tregon fillimin e civilizimeve njerëzore, besimet shpirtërore, si dhe ambiciet e njeriut për të bërë jetën më të lehtë.

9- Epoka e Mesdheut Antik

3000 p.e.s– 300 p.e.s

Kjo periudhë përfaqëson qytetërimet e lashta të Mesopotamisë, Egjiptit të lashtë, Greqisë, Romës dhe Perandorisë Bizantine. Qytetërimi i lashtë mesdhetar, që nga kohët e lashta deri në fillim të Mesjetës, është një rezultat i ngjarjeve të rëndësishme historike, dhe kjo është një nga perandoritë më të dukshme, të cilat i dhanë një ndikim progresiv në rritjen e kulturave njerëzore. Klima e butë dhe e shëndetshme, trashëgimia e civilizimeve të rëndësishme të Mesopotamisë, Indisë dhe Kinës, komunikimi i cekët nga rrugët detare, si dhe shpikja e shkrimit, kanë lindur në këtë epokë.

Qytetërimi lashtë mesdhetar ishte një rezultat i procesit të vazhdueshëm të avancimit, rritur nga trashëgimia prej civilizimeve të mëparshme, nga komunikimi detar, deri në shkëmbimin e ideve përmes migrimit dhe kolonizimit.

8- Epoka islame

600 – 1700

Arkitektura islame përfshin një gamë të gjerë të dy stileve laike fetare nga themelet e Islamit në ditët e sotme, duke ndikuar në projektimin dhe ndërtimin e ndërtesave dhe strukturave në kulturën islame. Kultura islamike u ndikua nga kultura e Azerbajxhanit, të Turkistanit, otomanët, e indo-islamikët.

Llojet kryesore të arkitekturës islakike janë: Xhamia, varri, Pallati dhe Fronti. Nga këto katër lloje, fjalori i arkitekturës islame rrjedh dhe përdoret për objekte të rëndësisë më të vogël të tilla si banjot publike, burimet dhe arkitektura vendase.

7- Epoka afrikane

2000 p.e.s. – 1000

Egjipti mund të konsiderohet si rajoni më i përparuar në Afrikë.

Piramida e Gizës është konsideruar si një vend i trashëgimisë botërore nga UNESKO-s dhe është e shënuar si një nga arritjet arkitektonike të kohës së vet. Ngritja e strukturave të mëdha të ndërtimit si dhe  piramidat kanë prejardhjen nga kultura egjiptiane.

Arkitektura e Afrikës është shumë e larmishme, sepse secili prej këtyre fiseve afrikane ka pasur traditat e tyre arkitekturore përgjatë historisë. Ka një temë të përbashkët që përcakton arkitekturën tradicionale afrikane: Përdorimi i pjesëve të vogla të strukturës që tentojnë të duken të ngjashme me pjesët më të mëdha, të tilla si një fshat rrethor. Arkitektura e Afrikës përdor një gamë të gjerë të materialeve, të tilla si kashtë, baltë, tulla balte, gurin si dhe materiale të tjera që nuk prishen.

6- Epoka aziatike

5000 p.e.s – 300

Kultura aziatike përfshin gjithashtu edhe arkitekturën persiane. Kjo përfshin një shumëllojshmëri të gjerë të strukturave gjeografikisht dhe historikisht të përhapur, secili në detajet e tyre dhe hyjnitë fetare. Diversiteti i kulturës së çdo kombi është e përfaqësuar në arkitekturën e saj. Kjo është një përzierje e traditave të lashta dhe të ndryshme amtare, me ndërtimin, llojet, format dhe teknologjitë nga Perëndimi dhe të Azisë Qendrore, si dhe të një pakice në Evropë.

Aktualisht, dizajni aziatik është një prirje popullore e përdorur edhe në ndërtimin dhe zbukurimin e shtëpive. Përdorimi i veprave të artit, mobiljeve, etj janë frymëzuar nga kultura aziatike.

5- Epoka para-kolumbiane

2000 p.e.s– 1600

Epoka Para-kolumbiane është një periudhë në historinë e Amerikës përpara mbërritjes së kolonizatorëve evropianë në shekullin e 16-të.

Traditat janë të njohura mirë në formën e ndërtesave publike, ceremoniale dhe urbane, monumenteve dhe strukturave, zhvillimi i një sistemi rrugor të gjerë që përfshin shumicën e gjatësisë perëndimore të kontinentit, të ndërtimit të botës së urave. Epoka para-kolumbiane është vërejtur kryesisht për piramidat e tij të cilat janë strukturat më të mëdha në Egjiptin e vjetër, dhe gjithashtu Picchu Macchu.

4- Epoka mesjetare

500 p.e.s to 1600

Gjithashtu e njohur si “Mesjetë” është një term i përdorur për të përfaqësuar forma të ndryshme të arkitekturës të përbashkët në Evropën mesjetare.

Karakteristikat themelore të këtij stili të arkitekturës u ndikuan nga feja dhe  ushtria (kalaja dhe muret e fortifikuara). Këto janë karakterizuar nga një përdorim i harqeve, struktura skeletore të mëdha guri, e dritaret që përmbajnë qelq me njolla të bukura, që përshkruajnë tregimet biblike.

3- Epoka Koloniale

Shek. 16-20

Periudha koloniale është koha kur njerëzit dëshironin të kolonizonin masa të tjera të tokës. Arkitektura është bërë kryesisht nga gjërat që gjenden kudo dhe që ata janë në kërkim të kufirit.

Me rritjen e perandorive të ndryshme evropiane koloniale nga fillim shekulli 16-të e deri në fillim të shekullit të 20-të, tendencat e reja stilistike të Evropës ishin të eksportuara ose të miratuara nga vende nëpër botë, shpesh evoluon në variacione të reja rajonale.

Kjo periudhë është e ndarë në barok (të përpunuar dhe mbi-projektuar), klasicizëm (simetri dhe proporcioni), rizgjimit (ringjallja e një epoke arkitektonike), orientalizmi (imitim i Kulturave të Lindjes), dhe Art Nouveau (forma organike dhe strukturat).

2- Epoka Moderne e Hershme

1900 – 1940

Kjo është një epokë e hershme moderne. Arkitektura moderne në fillim nisi me një numër të ndërtimit të stileve me karakteristika të ngjashme, kryesisht thjeshtësimin e formës. Nga vitet 1940 këto stile ishin konsoliduar në masë të madhe.

Karakteristikat e sakta dhe origjina e arkitekturës moderne janë ende të hapura për interpretim dhe debat. Një shkas i rëndësishëm duket se ka qenë parim për të kredituar Louis Sullivan: “forma ndjek funksionin”.

Funksionalizmi në arkitekturë, është parimi që arkitektët duhet të hartojnë një ndërtesë të bazuar në qëllimin e asaj ndërtese. Kjo deklaratë është më pak vetë-evidente se ajo që duket, dhe është një çështje e konfuzionit dhe polemikës brenda profesionit, veçanërisht për sa i përket arkitekturës moderne.

1- Epoka bashkëkohore

1950 – E në vazhdim

Epoka bashkëkohore ishte koha që njeriu frymëzoi idenë e futurizmit të arkitekturës. arkitekturë.

Përveç kësaj, më i ri në këtë periudhë është “Green Architecture”, e njohur gjithashtu si periudha e arkitekturës së qëndrueshme, është një term i përgjithshëm që përshkruan teknikat e e vetëdijshme të projektimit në fushën e arkitekturës.

Më thjesht, ideja e epokës së  qëndrueshmërisë, apo dizajn ekologjike, është për të siguruar që veprimet tona dhe vendimet sot nuk pengojnë mundësitë e brezave të ardhshëm.