"Çfarë emri, çfarë talenti. Violinisti 25 vjeçar zotëron një fantazi të tillë të harlisur tingullore sa që anëtarët e jurive të konkurseve të ndryshme nuk arrijnë ta kuptojnë se çfarë në fakt po u ndodh”. Këto fjalë ia kushton autori i artikullit në gazetën gjermane Süddeutsche Zeitung  violinistit Jonian Ilias Kadesha, shqiptarit të lindur në Greqi, i cili ka studiuar në Itali dhe në Gjermani.

“Gati-gati të shkon mendja të thuash se bartja e një emri të tillë kumbues dhe ekzotik njëherësh, duhet të ketë një kuptim, transmeton albinfo.ch. Prandaj për një muzikant me talent të shquar, një emër si ky është me të vërtetë një fat, që  bie në sy”.

Jonian Ilias Kadesha është lindur në vitin 1992 në Athinë. Ai ka rrënjë shqiptaro-greke, ka studiuar në Gjermani te Grigori Zhislin dhe në Itali te specialisti i Paganinit, Salvatore Accardo. I flet të gjitha gjuhët e vendeve të përmendura dhe disa të tjera. Interesohet shumë për letërsinë dhe filozofinë.

Ta shikosh vetëm si një talent gjigant, nuk mjafton. Ky djalë ka diçka origjinale gjeniale. Kështu, ai mahniti në garën Leopold-Mozart të Augsburgut përmes një sigurie stilistike goditëse dhe një saktësie artikulimi, nga baroku deri te modernia më moderne. Me këtë intuitë origjinale muzikore të tij u mahnitën të gjithë: disa duke mos e besuar e të tjerët duke e parë me skepticizëm.

Ndërkohë Kadesha si solist dhe muzikant i shkëlqyer kamertal ka interpretuar së bashku me të mëdhenjtë si: Martha Argerich, Gidon Kremer oder Kim Kashkashian dhe ka ndjekur kurset e maestrove si: Steven Isserlis, Ivry Gitlis ose të guru-së së muzikës së dhomës, Eberhard Feltz. Ai ka fituar çmime në pesë gara ndërkombëtare, përcjell albinfo.ch. Por, Kadesha nuk do të japë kurrë përshtypjen e një violinisti “të bërë” ose “të pjekur”. Kjo për faktin se fantazia e tij tingullore është së tepërmi e drejtuar nga e reja, e panjohura, e paprovuara ndonjëherë, nga hulumtimi dhe eksplorimi por jo nga interpretimi i lëmuar .

Në koncert, Kadesha ia ka dalë aq mirë së bashku me pianistin Nicholas Rimmer para së gjithash me sonatën e tretë të Enescus sa që të bën të besosh se këtu po përmbushet vizioni i Claude Debussys për muzikën: “Muzika është një matematikë misterioze, elementet e së cilës janë pjesë e të pafundmes, transmeton albinfo.ch.. Ato përcaktojnë lëvizjen e ujit, ngritjet dhe uljet e erërave; asgjë nuk është më muzikale se një perëndim dielli!” Por edhe për Ravelin dhe Skalkottas, fantazia e pafund tingullore e Kadeshës e gjen “matematikën misterioze” përkatëse.