Mund të duket si teori konspirative lidhja mes këtyre katër personazheve dhe ndonjë nga përfundimet e mëposhtme. Lidhja e Tahirit me klanin mafioz të Habilajve nuk është e re as për Ramën dhe as për publikun shqiptar. Një çështje në ndjekje për shërbimet antikrim të vendeve fqinje dhe ato partnere që interesohen për çështjet e sigurisë.

Një lidhje e shtetit me krimin dhe trafiqet, e cila në realitet është e orkestruar nga Rama, ndërkohë që Tahiri është njëri prej anëtarëve të kupolës klienteliste, i përzgjedhur nga Rama sepse përmbushte të gjithë kriteret për të qënë anëtarë i kupolës politike në lidhje të ngushtë me klanet mafioze.

Veprimet e autoriteteve italiane mund të konsiderohen një goditje e fuqishme për kupolën e Rilindjes, qeverisja e së cilës zorr se do të mund të marrë veten në ditët apo javët ne vijim. Tahiri i përjashtuar nga grupi i parlamentar dhe forumet drejtuese partiake është viktima e kësaj radhe; ai do ta ketë të vështirë të ringjallet dhe të rimarrë të gjithë pozicionet e humbura, madje mund të thuhet pa hezitim se eliminimi i tij politik është një ngjarje e sigurt.

Rama natyrisht është i “gjakosur” dhe plagosur rëndë nga kjo ngjarje dhe largimi i tij nga pushteti është vetëm çështje kohe. Vetëm Veliaj rezulton i fituari i “madh” pas kësaj ngjarjeje i cili me siguri

fërkon duart dhe pret ti vijë radha për ti zënë vendin Ramës; dhe kjo tashmë është po ashtu një ngjarje e sigurt. Soros 87 vjeç sigurisht nuk ka as kohë, as fuqi, as energji të merret me çfarë ndodh në Tiranë por një gjë është e sigurt, që nga informacionet që ai merr i rezulton se projekti i Tiranës është një nga “historitë e suksesit” të filozofisë së tij. Ai nuk mik të veçantë Ramën por e ka zgjedhur atë sepse ai plotëson disa nga kriteret e filozofisë së tij.

E thënë më thjeshtë, Soros apo njerëzit e tij që merren me Shqipërinë e kanë përzgjedhur Rama po ashtu siç Rama ka përzgjedhur Tahirin. Dhe ashtu si Rama ka arritur të trajtojë Tahirin si “limon i shtrydhur” ashtu edhe Soros apo njerëzit e tij që merren me “projektin e Tiranës’ kanë arritur në përfundimin se Rama është po ashtu “limon i shtrydhur”… Të njëjtin fat do të kenë edhe Mimi Kodheli, Damian Gjiknuri, Ilir Beqaj, Arben Ahmetaj, si dhe Vangjush Dako e Qazim Sejdini, madje të gjithë këta mund të jenë përzgjedhur edhe si “peshqit e mëdhenj” me të cilën do të testohet reforma në drejtësi.

Ky përfundim për Ramën ka kohë që është arritur. Insistimi për të vendosur në Bashkinë e Tiranës Erjon Veliajn dhe asnjë tjetër që sipas sondazheve të brëndshme të Ramës fitonte mbështetje më të madhe të votuesve socialistë, tregon se Soros apo njerzit e tij kishin arritur në përfundimin se “projektit të Tiranës me Ramën” i kishte ardhur koha të rinovohej dhe Veliaj ishte konceptuar si zëvendësuesi, apo personi që përmbush më mirë se kushdo tjetër kriteret e drejtimit të “projektit të ardhshëm” për drejtimin e qeverisë së Tiranës.

Madje kjo përzgjedhje duhet te shoqërohej me eliminimin e Tahirit që ky të mos kishte asnjë shans për të drejtuar partinë më të madhe dhe as të mos i shkonte mëndja se do të mund të sfidonte Veliajn, Fat të njëjtë apo afërsisht të njëjtë me Tahirin do të kenë të gjithë kundërshtarët e Veliajt apo më saktë të gjithë ata që sipas tij do ta bezdisnin atë.

Rama është prej kohësh në dijeni të të gjithë këtyre lëvizjeve dhe ka kërkuar vetëm dy gjëra. Së pari të largohet butësisht nga pushteti duke ëkrkuar garanci për të ardhmen. Dhe së dyti ai ka kërkuar që Veliaj të mos kthehet në at-vrasës siç veproi Rama me Nanon por ta ruajë atë për një fare kohe si liderin historik të Rilindjes, duke siguruar kështu një “jetë të tretë” të këndshme me paratë, pasuritë dhe privilegjet e fituara nga mbi 20 vjet pushtet.

Kjo shpjegon edhe tentativat e Ramës për tu marrë vesh me Bashën dhe zbutur marrëdhëniet me opozitën dhe të gjithë aktorët politikë kundërshtarë.